در جایی زندگی میکنیم که هزینه‌ی خرید چیزها زیاد هست یا اگر هم نباشه محدودیت‌هایی داریم. نیاز داریم راه‌هایی برای بقا در این وضعیت پیدا کنیم.
وقتی هزینه‌ی خرید لپ‌تاپ فلان مدل زیاده و سیستم قدیمیت که توانایی اجرای فلان نرم‌افزارِ فلان شرکت رو نداره افتاده گوشه خونت، میشه همونو لینوکسی کنی و کارت رو با گیمپ انجام بدی. همون سیستم لینوکسیت رو هم میتونی با چیزایی مثل i3wm سریعتر کنی.
چیزی که قابل لمس نیست، تعمیر و جایگزینیش قابل انجام‌تر هست.
هزینه‌ی سخت افزار بالاتر، از نیاز به نرم‌افزار بالاتر میاد. نرم‌افزارهایی که بدون درخواست ما و بدون نیاز واقعی، سنگین‌تر و تجملاتی‌تر میشن.
میتونم از پس هزینه‌ی سخت افزار بر بیام اگه نرم‌افزارم قانع‌تر باشه.
اگه جزو تاثیرگذاران در تکنولوژی ( بخوانید ویندوز‌عوض‌کن‌ها، برنامه‌نویس‌ها، طراحان، بلاگرها، مدیران، منتقدان، نظربدهگان) هستیم در این آشفته‌بازارِ غیرقابل لمس همیشه نیم‌نگاهی به ضعیف‌تر‌ها، محدودیت‌ها، محرومیت‌ها داشته باشیم.
حداقل میتونیم بعد از نصب ویندوز جای Internet Download Manager، پرسپولیس نصب کنیم.
اگه بتونم کاری کنم که SHAREITها را از روی گوشی‌های خود و خانواده‌ها و دوستان و عمه‌ها و خاله‌هاتان هرس کنید و به جای آن Musicoletها بکارید، ناکام از دنیا نمیرم.
خلاصه که پول ندارم رمِ بیشتر بخرم، خدا رو بسیار مرتبه شکر که dmenuی قشنگم بیشتر از این فضا لازم نداره.